Valjak je početkom 1993. godine ušao u studio, da bi, nakon trogodišnje diskografske pauze snimio novi album. U međuvremenu, umjesto Brune Kovačića, u bendu je Marijan Brkić – bivši gitarista „Prljavog kazališta”.

Album je objavljen početkom 1994. godine i po mišljenu kritika i fanova predstavlja najbolje ostvarenje.

Originalan i prepoznatljiv, Valjak „Buđenjem” nudi, prije svega kvalitetu, koju je zadržao u svim svojim „top momentima”, počev od „Ljubavne” i maestralnih balada „Nemirno more”, „Dođi” i „Povratak ratnika”, do hitoidne „Sve još miriše na nju” i monumantalne „Molitve”, koju je grupa u jednoj od verzija snimila sa Dadom Topićem, kao Akijevim duetskim partnerom, da bi na ploči kao konačna bila objavljena verzija u kojoj Aki pjeva sam.

Otvarajuća „Ljubavna”, klasičan je Husov rukopis, sa beskompromisnim gitarskim „valjanjem”, „Kemija” – sa odlično produciranim gitarama i unisonom „vožnjom” klavijatura, „Sve još miriše na nju” – jedan od pečata albuma, ali i cijele karijere, „Nemirno more” – kombinacija nadahnutog bluza i melankoličnog sentiša i „apsolutni pogodak za rezanje žila”. Numeru „Čitaj mi sa usana”, moglo bi se usporediti sa eksplozijom, i „drsko žestokim raspašojem”, sa pratećim vokalima na „tragu” „Simpathy For The Devil”, legendarnih „Rolling Stonesa”.

Brkova „Dođi” u kategoriji je onih pjesama, koje je u stanju uraditi samo „Valjak”, dok je „zatvarajuća” „Molitva” u rangu sa „Bohemian Rhapsody”.

Kvalitet, profesionalizam i besprijekorna produkcija zvuka, postavili su „Buđenje” na sam vrh „Valjkove” interne top liste najboljih albuma.